" ธรรมเป็นสิ่งที่ไม่มีเรื่องราว แต่เรื่องราวที่มีอยู่ก่อนนั้นเป็นสิ่งที่มีอยู่จริง 

เป็นธรรมชาติเดิมๆที่มีอิสระอยู่ร่วมกัน พึ่งพาอาศัยกันอยู่ 

ไม่มีใครอยากเป็นเจ้าของกับธรรมคำนี้ 

ธรรมจึงเป็นสิ่งที่มีอยู่ลอยๆ ไม่มีรูป ไม่มีนาม ไม่มีความหมายที่ต้องจดจำ 

มีเพียงความรู้สึกของใครของมัน อาศัยพึ่งพากัน 

จึงไม่มีเรื่องราวตามภาษา 

การเดินทางเข้ามาดูมารู้ในธรรมคำนี้ ที่เป็นคำลอยๆ 

จึงต้องใช้ความรู้สึกของตนเองใช้ในการเดินทาง 

มาเป็นผู้รู้เอง เห็นได้เอง เข้าใจเอง ประจักษ์แจ้งเอง

กับความรู้สึกของตนเองที่มีอยู่ภายใน 

จึงจะได้พบความจริงในธรรมคำนี้ด้วยตนเอง..."

 - ผู้มีอิสระในธรรม -