วิญญาณที่หลงรูป  จิตทีไหลตาม   ท่านผู้เจริญทั้งหลาย  การจะพ้นทุกข์หมดทุกข์นั้นยิ่งแสวงหาผิดที่ผิดทาง  ความสำเร็จใดๆก็ไม่เกิดขึ้น  การที่ใครยังหลงผิดยึดติดอยู่กับความเชื่อที่เชื่อว่าจะได้เข้าถึงธรรม  ธรรมตามตำรา  หรือธรรมที่ยังเชื่อเขาอยู่  สุดท้ายท่านได้อะไรตอบแทน  ตวามเชื่อที่ยังติดในรูป  รูปที่จดจำให้รู้ว่ายังมี  มีพุทธะ  มีธรรมะ  มีสังฆะ  มีผู้รู้แจ้ง  แต่ท่านเองกลับไม่ได้รู้แจ้งอะไร  ได้แต่รู้ไปตามโลก  ตามภาษา  ตัววิญญาณที่สร้างรูปได้เร็ว  รูปคือต้นเหตุทำให้คิดต่อได้  ความรู้สึก  หรือจิตก็ไหลตามโลกทันที  ยุคศิวิไลซ์  ยุคที่รุ่งเรือง  AI ที่กำลังเข้ามาแทนที่บนโลกของผู้รู้  แต่สิ่งที่ AI ไม่มี  สร้างขึ้นเองไม่ได้  คืออารมณ์  และความรู้สึกภายในแบบคน

...โชคดี...%

ความว่างไม่อธิบายทุกสรรพสิ่ง   ท่านผู้เจริญทั้งหลายความว่างนั้นมีอยู่กับทุกชีวิตอยู่แล้ว  ไม่ต้องดิ้นรน  แสวงหา  หรือไปลงทุนอะไรให้มันมีเพิ่มขึ้นอีก  เท่าที่มีอยู่ในขณะนี้มันก็มีมากเกินไป  และหนักจนเกินกำลังที่จะได้พบความว่างแล้ว  จงตั้งใจรับฟังให้จบกับเนื้อหาที่ผู้บรรยายจะชี้ให้ดู  ความว่างเป็นรูปธรรม  และนามธรรมที่เกิดพร้อมกันของอารมณ์เท่านั้น  ไม่มีภาษานะพ่อแม่พี่น้อง  ฉะนั้นอย่าหลงติดในรูปที่คิดขึ้นเองอีก  จงไตร่ตรองในอารมณ์ภายในตนเองให้แยบคาย  ใช้ความรู้สึกดูภายในอารมณ์เท่านั้น  มีสังขารเป็นต้นทุนในการเดินทางสู่ความว่างด้วยตนเอง

...โชคดี...%

เวทนา สัญญา สังขาร เป็นสิ่งรู้ตามธรรมชาติ   พ่อแม่พี่น้อง  และญาติธรรมทุกท่านที่ต้องการจะพ้นทุกข์พบอิสระด้วยตนเอง  ท่านต้องเข้าใจเรื่องสิ่งกระทบที่รับรู้อยู่ทุกขณะคือปัจจุบันที่มีที่รู้ตามธรรมชาติจนท่านคิดได้  เกิดมีรูปปรากฏขึ้นอยู่ภายในกายตนเอง  เป็นเพียงธรรมชาติที่มีขึ้นกับทุกๆคนที่ต้องอาศัยสภาวะความจริงของตนเองเพื่อทำความเข้าใจในเรื่องสติ  มหาสติ  ปัญญา  มหาปัญญาที่มีครบถ้วนสมบูรณ์อยู่แล้วแค่ความรู้สึกเดียวเกิดดับอยู่เช่นนี้  คือรู้ปัจจุบันซ้อนปัจจุบันข้ามปัจจุบันตนเอง  เห็นได้ทันว่าไม่ใช่เรื่องของเรา  ไม่ใช่เรา  เราได้แค่อาศัยพึ่งพาสิ่งที่มีที่รู้ของเวทนา  สัญญา  สังขารเท่านั้น  เห็นได้แค่นี้ก็พบอิสระตนเองแล้ว

...โชคดี...%

รู้ปัจจุบันซ้อนปัจจุบัน  ผู้ฟังก็พบปัญญา   พ่อแม่พี่น้อง  และญาติธรรมผู้มีความปรารถนาจะพบนิพพานของตนเอง  จงตั้งใจรับฟัง  และทำความเข้าใจให้มากกับเรื่องรู้ปัจจุบันซ้อนปัจจุบันจากภายในตนเอง  กรุณาฟังให้จบฟังให้เข้าใจจดจ่อจดจ้องดูอารมณ์ภายในขณะที่ฟัง  อย่าปล่อยให้กายสบาย  ทั้งภายนอกและภายใน  จะกินเดินนั่งนอนใช้อิริยาบถใดก็ได้  เพียงจดจ้องจดจ่อกับเสียงที่รับฟัง  แล้วหยั่งไปดูเรื่องราวภายในเท่านั้น  ดูสภาพความจริงที่รับรู้ในขณะที่ฟังไปพร้อมกัน  ใช้ความคิดที่ต้องคิดตาม  ตรึกนึกตรองใคร่ครวญให้มาก  ให้ลึกลงไปอย่างแยบคาย  ลำดับความคิดภายในค้นดูมันให้ทั่วให้เข้าใจ  หากทำตามนี้ได้  ผู้ฟังก็พบปัญญาของตนเอง

...โชคดี...%

สร้างอารมณ์ให้เป็นกลางก็พบอิสระ   อยากจะพบอิสระก็ต้องสร้างอารมณ์ให้เป็นกลาง  การยอมรับกับความจริงตนเองนั้นเป็นสิ่งที่ทำได้ยาก  จึงต้องใช้ความอดทนให้มากขึ้นกว่าคนธรรมดา  ทุกขณะที่คนรู้สึกนั้นส่วนใหญ่ก็จะรู้ถึงเรื่องราวคนอื่นเป็นสำคัญ  มองไม่เห็นเรื่องราวภายในตนเอง  ความคิดที่คิดได้  รู้ได้กับทุกอย่าง  เกิดความเข้าใจ  เกิดการยอมรับ  ลืมที่จะมองดูอารมณ์ภายในตนเองว่า  สิ่งรู้ที่คิดได้อยู่ตลอดนั้นได้แค่พึ่งพาอาศัยร่วมกัน หากว่ายังยึดมั่นกับอะไร  เบียดเยียนผู้อื่นให้เขาเดิอดร้อนอยู่     ความเป็นกลางในอารมณ์ก็จะไม่มี  อารมณ์ที่เป็นกลางคือความพอเพียงที่มีอยู่ภายใน  ที่ทุกคนต้องสร้างให้เป็นนิสัย  จึงพบอิสระด้วยตนเอง

...โชคดี...%

รู้ธรรมชาติภายในตนเองก็หมดทุกข์   ธรรมชาติเดิมแท้ไม่มีคำอธิบาย  ไม่มีภาษา  เป็นสิ่งมีที่รู้ได้เฉพาะตน  แตะต้องไม่ได้  แค่รู้สึกได้เท่านั้น  อุปมาที่ผู้รู้ผู้ฟังได้รู้ความจริงถึงธรรมชาติภายใน  ผู้บรรยายจึงต้องอาศัยพึ่งพาภาษาคนเพื่อชี้อธิบาย  เทียบเคียงให้ผู้ฟังเกิดความเข้าใจได้เท่านั้น  ผู้ฟังจึงต้องใช้ความคิดเพื่อคิดตามสมมุติให้เกิดความเข้าใจได้เอง  เห็นในอารมณ์และความรู้สึกภายในของตนเองจนเข้าใจได้  เกิดรู้ได้เฉพาะตนก็จบแค่นี้  ผู้ฟังจึงต้องฟังให้มาก  และคิดย้อนทบทวนกลับให้ทันกับเรื่องภายในตนเอง  เห็นได้เองทุกข์จะคลาย  เห็นได้ทั่วทุกข์จะหมดลง

...โชคดี...%